วันอาทิตย์ที่ 30 เมษายน พ.ศ. 2560

[Light Novel Review] บันทึกเรื่องเล่าแห่งคิราคุโด

  สํ า นั ก โ อ ส ถ          นั ก พ ร ต น อ ก รี ต
หุ่ น เ ชิ ด สั ง คี ต          จั ก ก รี ด บ ร ร เ ล ง
 
 
 
 
キラク堂顛末記 (Kirakudo Tenmatsuki)
เรื่อง : SASAKI Teiko ฝากรูป
ภาพประกอบ : KATO Nao  ฝากรูป
ลิขสิทธิ์ในญี่ปุ่น : Enterbrain, Inc.
ลิขสิทธิ์ในไทย : G-Plus Books (เครือ Animag Publishing)
จำนวน : 2 เล่มจบ
 
เล่ม 1 : เด็กหนุ่มผู้ใช้ผีเสื้อกับเทพธิดาแห่งความโกลาหล / 145.-
เล่ม 2 : นักเชิดตุ๊กตาสีนิลกับสิงโตศักดิ์สิทธิ์ / 145.-
 
 
'อุชิโอะ' เด็กหนุ่มผู้สืบเชื้อสาย 'ตระกูลนาคาซาวะ'
ที่มีเบื้องหน้าเป็นร้านยาสมุนไพรคิราคุโด
แต่เบื้องหลังเป็นนักเวทจูงนผู้กำจัดและคลี่คลายเรื่องที่เกี่ยวพันกับวิญญาณหรือภูตผีปีศาจ
 
จู่ๆ อุชิโอะก็ถูก 'ฮิจิริ' ผู้เป็นยายพามาที่ป่าในบาหลีอย่างกระทันหัน
และได้พบกับผู้ว่าจ้าง 'โทคิ' แดนเซอร์สาวสวยชื่อดังที่มีเทพสิงร่าง
แต่หลังเจอหน้ากันเพียงสามสิบนาที โทคิกลับบอกว่าจะเปลี่ยนตัวเพราะพึ่งพาไม่ได้
 
ฮิจิริจึงสั่งให้เขาไปพบอาจารย์คนใหม่เพื่อฝึกฝนตัวเอง
แต่อาจารย์คนนี้กลับเป็นหนุ่มรูปงามนิสัยพิลึกพิลั่นนามว่า 'นารุเสะ จุนยะ'
พบกันครั้งแรกอุชิโอะก็ถูกจู่โจมด้วยเวทมนตร์ที่ทำให้ขัดขืนไม่ได้ซะแล้ว
แถมวิธีการสอนยังหุนหันบ้าบิ่นแล้วก็เข้าใจยากสุดๆ
แล้วคนหัวทึ่มอย่างอุชิโอะจะไปเข้าใจได้ยังไงกันล่ะทีนี้
 

 
[ แนะนำตัวละคร ]
 
 
 
นาคาซาวะ อุชิโอะ
เด็กหนุ่มอายุสิบหกปี เป็นนักเวทฝึกหัด
ถึงจะเป็นลูกชายร้านขายยาแต่กลับแพ้ยาง่าย
เป็นเด็กใสซื่อ(บื้อ) และว่านอนสอนง่าย เพราะไม่ได้ไปโรงเรียน จึงไม่เคยได้รับอิทธิพลที่ไม่ดี
แถมยังได้รับการทะนุถนอมเลี้ยงดูมาอย่างดีตั้งแต่เล็ก เรียกได้ว่าเป็นคุณหนูตัวจริง
ดูเหมือนจะมีฟีโรโมนที่เรียกแต่คนแปลกประหลาดเข้ามาหาตัวเสมอ
เวทที่ถนัดคือ 'ผีเสื้อรับใช้' สามารถมองเห็นและควบคุมได้
 
 
 
นาคาซาวะ ฮิจิริ
ยายและญาติเพียงคนเดียวของอุชิโอะ
เป็นนักเวทจูงนอันดับหนึ่ง เจ้าเล่ห์ ชอบแกล้งคนอื่น เป็นคุณยายประเภทสิ่งมีชีวิตอันตราย
ถึงจะชอบแกล้งอุชิโอะแต่ก็รักและให้ความสำคัญอุชิโอะมาก
ที่ไม่ให้อุชิโอะไปโรงเรียนก็เพราะกลัวว่าไม่ได้อยู่ในสายตาแล้วจะเกิดอะไรขึ้น จึงให้ติดสอยห้อยตามอยู่ข้างตัว
 
 
 
นารุเสะ จุนยะ
อาจารย์คนใหม่ของอุชิโอะ เป็นชายหนุ่มรูปงาม นักเวทจูงนผู้เก่งฉกาจ
ชอบพูดออกนอกประเด็น จะพูดแต่เรื่องที่ตัวเองสนใจ ตอบอะไรไม่เคยตรงคำถาม
เป็นคนที่มีรสนิยมเฉพาะตัว พอเจอคนที่แต่งตัวไม่ถูกใจจะบังคับให้เปลี่ยนทันที
มีที่มาและพลังที่เป็นปริศนา
เวทที่ถนัดเป็นวิชานอกรีต เวทหลักที่ใช้คือ 'เชิดหุ่น'
 
 
 
โทคิ
แดนเซอร์ชื่อดังก้องโลก แต่ในอดีตเป็นแค่ไอด้อลที่ไม่เป็นที่รู้จัก
ให้ความสำคัญกับการเต้นยิ่งกว่าชีวิต
นิสัยเย่อหยิ่ง เอาแต่ใจ ชอบออกคำสั่ง
มีเทพรังดา (เทพธิดาแห่งการทำลายล้าง) สิงอยู่ในร่าง
จึงว่าจ้างนักเวทจูงนมาเพื่อคอยปกป้องโดยห้ามขับไล่เทพออกจากร่าง
เพราะถือว่านักเต้นที่มีเทพสถิตอยู่ในร่างเป็นเกียรติสูงสุด
 
 
 
โคดะ เจ อากิฮิโตะ
ผู้ดูแลร้านยาคิราคุโด
รูปร่างสูงใหญ่เหมือนคนรัสเซีย
เป็นคนใจกล้า ไม่เคยกลัวอะไร อบอุ่น ใจดี ช่างเอาใจใส่ ดูแลอุชิโอะมาตั้งแต่เล็ก
ไม่มีพลังวิญญาณและไม่เคยเห็นสิ่งลี้ลับ แต่รู้เรื่องเวทจูงนในระดับตื้นๆ
เพราะมีข้อตกลงกับฮิจิริว่าจะไม่ไปเกี่ยวข้องกับเวทจูงน เพื่อไม่ทำให้ฮิจิริเป็นกังวลจึงรักษาสัญญานั้นตลอดมา
 
 
 
คิริโกะ
ลูกค้าประจำร้านยาคิราคุโด
มีรสนิยมและจุดยืนเป็นผู้ชายแต่ชอบไล่ตามความงามแบบหญิงสาว
ไม่รู้เรื่องงานเบื้องหลังที่เป็นนักเวทจูงนของอุชิโอะกับฮิจิริ
 

 
[ Spoil ภาพประกอบ ]
คลิกที่ภาพเพื่อขยาย
 
 
หน้าแนะนำตัวละคร
 
 
 
ภาพประกอบจากบทที่ 1
การพบเจอกันครั้งแรกของอุชิโอะและโทคิในป่าบาหลี
 
 
 
ภาพประกอบจากบทที่ 2
อุชิโอะมาเจออาจารย์คนใหม่ครั้งแรก กลับโดนเจ้าตัวจับถอดเสื้อซะงั้น
 
 

 
[ ลงคะแนน ]
 
 
เนื้อเรื่อง
[ 6/10 ]
ฉากที่ใช้ อ.ซาซาคิบอกเป็นการจำลอง "ญี่ปุ่นในอีกมิติ ที่ไม่มีสงครามโลกครั้งที่ 2"
มีวัฒนธรรมและเทคโนโลยีล้ำหน้ากว่าความจริงเล็กน้อย
เรื่องราวที่ผสมผสานระหว่างอดีตและอนาคตอย่างลงตัว
 
ข้อคิดการดำเนินเรื่องคือ "สายใยสัมพันธ์" ของอุชิโอะและผู้คนรอบข้าง
คือการฝึกฝนทางด้านจิตใตที่ควบคู่ไปกับการฝึกฝนศาสตร์จูงน
ความอบอุ่น ความเชื่อใจ ความรักเป็นสิ่งที่จะผลักดันให้การตัดสินใจดำเนินไปทางดีหรือเลว
 
ออยรู้สึกว่าเรื่องนี้มีจุดที่งงๆ เยอะพอสมควรเลยค่ะ
คือการบรรยายบางช่วงก็ไม่ละเอียดจนดูเหมือนข้ามเหตุการณ์ไป
โดยเฉพาะตรงฉากต่อสู้ด้วยศาสตร์จูงนและจิตวิทยา ดูวกไปวนมาจนซับซ้อนไปหมด
ทำให้จินตภาพไม่ต่อเนื่องเท่าไหร่
อาจจะเป็นที่ต้นฉบับญี่ปุ่นหรือการแปลก็ไม่รู้แฮะ
 
ตอนฮาๆ ก็แทรกเข้ามาเป็นระยะ
ฮาแตกจริงๆ มุกเกรียนๆ แถมยังมีมุกส่อวายอยู่เยอะทีเดียว อ่านไปจิ้นไปสุขสมอภิรมย์ชื่นอุรา~
 
เรื่องนี้ศัพท์เฉพาะเยอะกว่า 'แยงกี้มิโกะ' ที่เคยบอกว่าเยอะแล้วซะอีก
แถมศัพท์เฉพาะบางคำยังไม่มีเชิงอรรถอีก -_-"
อย่างออยที่รู้เรื่องญี่ปุ่นในระดับหนึ่งก็ไม่เป็นไรมาก
แต่สำหรับคนไม่รู้เรื่อง อ่านแล้วรับรองว่างงเต๊กแน่ๆ
อยากให้นักแปลนักปรู๊ฟคำนึงถึงจุดนี้อีกนะคะ ไลท์โนเวลจะได้ติดตลาดบ้านเรามากยิ่งขึ้นด้วย
 
 
 
ตัวละคร
[ 7/10 ]
ความสัมพันธ์ของตัวละครจะเริ่มผูกกันไปเรื่อยๆ
สามารถจับอุปนิสัยของแต่ละคนได้ง่ายดี
ตัวประกอบทุกตัว (ที่ไม่มีในหน้าแนะนำตัวละคร) น่าสนใจ และมีหน้าที่เป็นของตัวเอง ซัพพอร์ทกันได้ดี
ถึงจะมีบทบาทน้อยแต่ก็ออกมาสร้างความผ่อนคลายหลังเนื้อหาที่ดราม่าเป็นระยะ
 
ตัวหลักอย่างอุชิโอะน่ารักมากกก
อุชิโอะมีพัฒนาการทางด้านจิตใจที่ไม่เลวเลย ยิ่งอ่านไปก็ยิ่งผูกพัน
คาแร็คเตอร์ประมาณน้องคนเล็กที่ได้รับการประคบประหงมเอาอกเอาใจจากพี่ๆ
เป็นคุณหนูโดยที่ตัวเองก็ไม่รู้ตัว
และเพราะซื่อบื้อก็เลยมักจะโดนแกล้งเป็นประจำ
คนที่แกล้งอุชิโอะนี่คือทุกคนในเรื่องเลยล่ะ ..ก็นะ น่ารักขนาดนี้ใครเห็นก็อยากแหย่บ้างไรบ้าง~
 
 
 
ภาพประกอบ
[ 9/10 ]
สีหน้าปกจะโทนทึบๆ ดาร์คๆ เข้ากับเนื้อเรื่อง
รู้สึกดูมีกลิ่นอายของปริศนา พลังเหนือธรรมชาติ และเรื่องย้อนยุค
ภาพประกอบด้านในก็สวยมาก ลายเส้นคมเฉียบ
 
 
 
รวมคะแนน
 
[ 7 / 1 0 ]
 

 
{ Review ไลท์โนเวลเรื่องอื่นๆ ของ G-Plus }
Repost: 06.04.2013

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น